Η δημιουργία ενός νέου ή η επαναφορά προς χρήση ενός παλαιού ακινήτου αρχίζει πάντα με την αρχιτεκτονική μελέτη λειτουργιών και χρήσεων, συμπληρώνεται με πρόταση τεχνικών βιοκλιματικού σχεδιασμού και ενεργειακή μελέτη και τελειώνει με την μελέτη διακόσμησης.
Η αναζήτηση «επενδύσεων» με την προσδοκία του σίγουρου και εύκολου κέρδους ήταν τα τελευταία 20 χρόνια η ατμομηχανή της ανεξέλεγκτης και αδικαιολόγητης υπερπροσφοράς νέων κτιρίων, που στην ουσία έφερε την μεγιστοποίηση της «φούσκας» στην οικοδομή και τα συναφή επαγγέλματα. Η τάση αυτή ήταν μια από τις αίτιες της παντελούς αδιαφορίας των ιδιοκτητών για τα παλαιά τους αποκτήματα, που στην πλειοψηφία είναι κατοικίες και επαγγελματικοί χώροι.
Η έλλειψη του ενδιαφέροντος (πέραν του κέρδους από την είσπραξη του ενοικίου) και των γνώσεων περί του εκσυγχρονισμού και της ενεργειακής βελτίωσης του υπάρχοντος κτιριακού αποθέματος, είναι η αιτία της κακής τεχνικής κατάστασης που βρίσκονται σήμερα οι συγκεκριμένες κατοικίες και επαγγελματικοί χώροι.
Σήμερα, στις ημέρες της οικονομικής κρίσης, όπου δεν είναι εύκολο να ανακτήσει κανείς χρήματα από την πώληση ενός παλαιότερου ακινήτου για να αγοράσει ένα καινούργιο, υπάρχει μια τάση στροφής προς το οικογενειακό, κτιριακό απόθεμα, οπού τα παρατημένα για δεκαετίες ακίνητα-προίκες αποκτούν μετά από την ανακαίνιση μια δεύτερη ευκαιρία.
Σύμφωνα με την ΕΙΔΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΕΥΕΠΕΝ) το μεγαλύτερο μέρος των κτιρίων κατασκευασμένων έως το 1980 είναι ενεργειακής κλάσης Η. Της περιόδου 1981 – 2010 είναι ενεργειακών κλάσεεων Γ και Δ. Μόνο κατά την περίοδο 2011 – 2014, με εφαρμογή του ΚΕΝΑΚ, τα κτίρια κατατάσσονται κυρίως στις ενεργειακές κατηγορίες Β και Γ.
Στις ριζικές ανακαινίσεις προτείνονται επεμβάσεις, που προσθέτουν στους χώρους την άνεση του επαρκούς φωτισμού, αερισμού, δροσισμού, θέρμανσης και ψύξης. Η ενεργειακή αναβάθμιση των χώρων, στοχεύει στην βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητάς τους και στη μείωση των θερμικών απωλειών του κελύφους, που ισοδυναμεί με χαμηλότερο λειτουργικό κόστος του ακινήτου.
Η ενεργειακή αναβάθμιση έγινε πλέον υποχρέωση καθώς από το 2020 τα νέα κτίρια θα πρέπει να είναι σχεδόν μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης.
Με σωστό χρονικό προγραμματισμό του προϋπολογισμού και των εργασιών υπάρχει η δυνατότητα σταδιακής υλοποίησης του έργου σε βάθος χρόνου, όπου οι ιδιοκτήτες θα μπορούν να κατοικούν και να αποπερατώνουν την επισκευή της οικίας τους.